Sympozjum DCG: 800 km za inspiracją - z Kutnej Hory na kongres DCG w Münster Zoo

Już od jakiegoś czasu obserwowałam, kto zamierza wystąpić na konferencji DCG - Niemieckiego Klubu Cichlid. Po ustaleniu, że miejscem wydarzenia jest Allwetterzoo w Münsterze, zaczęłam od razu rozważać, czy i jak wyruszyć w podróż z oddalonej o niespełna 800 km Kutnej Hory. Na szczęście w tym samym czasie dyskutowałam o współpracy z niemieckimi kolegami z DCG i padła również mowa o samej akcji.

W piątek przed rozpoczęciem konferencji usiadłam z akwarystycznym kolegą Adamem Molinem z Czeskiego Těšína do samochodu i skierowaliśmy się w stronę Norymbergi. Tam przesiadliśmy się do pojazdu organizatora i ani się obejrzeliśmy, a znaleźliśmy się w pięknej okolicy Münsterlandu. Zakwaterowanie było kawałek od zoo, w bardzo ładnej posiadłości. 

W przyjacielskiej atmosferze kolegów akwarystów z całych Niemiec bardzo mi się podobało od początku i początkowa nerwowość bardzo szybko zaczęła się ulatniać. Po wprowadzeniu przewodniczącego DCG (Niemieckiego Klubu Cichlid) przedstawiłam prezentację na temat tego, dlaczego powstał projekt ForAquarist i co planujemy na przyszłość. Wsparcie słuchaczy było odczuwalne w całej sali.

Cichlidy z jeziora Tanganika - Dr. Stefan Pierdzig

Prezentację poranną poświęconą cichlidom z jeziora Tanganika z podtytułem "Niesamowita różnorodność wzorców hodowli, strategii rozmnażania i nawyków żywieniowych" prowadził Stefan Pierdzig, który wszystkich zafascynował porywającym opowiadaniem i wspaniałymi zdjęciami ryb z własnych hodowli. Interesujące jest, jak w obszarze jeziora Tanganika różne gatunki potrafią specjalizować się w różnych obszarach (żyją w różnych częściach jeziora) i często mają zupełnie różne sposoby hodowli.

• Xenotilapia  boulengeri, która może dorastać do 20 cm - więcej można przeczytać w krótkim portrecie w sekcji "Inspiracje".
• Xenotilapia caudofasciata
• Xenotilapia papilio BÜSCHER 1990, o której pisał także na stronach ForAquarist
• Gnathochromis permaxillaris zadziwia swoją wysuwającą się paszczą – mechanizmem przypominającym "luxowanie" dna. Ta niesamowita ryba gwarantuje niezapomniane nagrania wideo. Stefan dodatkowo nagrał udany odchów młodych w basenie na dachu, więc tym bardziej słuchacze nie kryli swojego entuzjazmu z powodu wspaniałych ujęć i interesujących informacji.
• Triglachromis otostigma, jedyny przedstawiciel rodzaju Triglachromis, na nagraniach wykonanych przez właściciela, prezentował przekazywanie młodych jako prawidłowy bi-parentalny tlamowiec. Interesującą dodatkową informację dodał prezydent klubu, który potwierdził, że mogą w krótkim czasie zmieniać głębokość nawet o 100 m. To już jest imponująca zdolność, którą muszą docenić nie tylko słuchacze, którzy nurkują i wiedzą, jak ciężko ciału człowieka radzić sobie z dużo mniejszymi głębokościami.
• Trematocara stigmaticum jest bezpośrednio specjalistą na głębokości i żyje czasami nawet głębiej niż wspomniane 100 metrów. Są to drobne rybki, które spokojnie pływają, a potem szybko wyskakują po pokarm.
• Cyathopharynx sp. Kaubimba jest znany przede wszystkim z budowy dużych piaskowych kraterów, w których ryby potem się tarują.
• Callochromis pleurospilus, mniejsza rybka około 8 cm.

Opowieść Stefana wzbogaciły filmy z jego hodowli i bardzo szybko stało się jasne, że prezentacja mogłaby spokojnie trwać znacznie dłużej, była interesująca i wciągnęła słuchaczy w dzień.

Wybrane cichlidy ze Środkowej Ameryki i ich biotop - Uwe Werner

Uwe Werner ma w swoim archiwum niezliczone ilości fotografii i dokumentacji, więc wszyscy czekaliśmy z napięciem, na jakiej liczbie zatrzyma się liczba stron. Uwe podróżował chyba w każdy zakątek Środkowej Ameryki i mam podejrzenie, że trudno będzie znaleźć cichlidy, których nie uchwycił, nawet w ich naturalnym lub rodzinnym środowisku.

• Pierwszym łupem był Cryptoheros spilurus, który występuje od Gwatemali po Nikaraguę,
• następnie Cryptoheros chetumalensis z Belize i Gwatemali, Cryptoheros cutteri..
• Amatitlania siquia, Amatitlania kanna z Rio Guarumo w Panamie, Amatitlania sp. "Honduran Red Point", Amatitlania nanolutea, Amatitlania altoflava, Amatitlania myrnae, Amatitlania septemfasciata z strony Atlantyku, ale także osobniki ze strony Pacyfiku, Amatitlania sajica z Kostaryki
• Herotilapia multispinosa, która występuje w krajach Nikaragua i Kostaryka 
• Panamius panamensis i Panamius sp. "Rio Sambu" z Panamy
• Thorichthys maculipinnis i Thorichthys meeki z Meksyku
• Theraps irregularis z Meksyku i Gwatemali
• Herichthys carpintis z Meksyku 
• Amphilophus citrinellus z Nikaraguy i Kostaryki
• Parachromis managuensis z Nikaraguy i Kostaryki aż po wschodni Honduras
• Parachromis dovii z Nikaraguy i Kostaryki aż po Honduras
• Petenia splendida z Meksyku, Belize

a potem przenieśliśmy się na Kubę do Nandopsis ramsdeni, gdzie slajd z numerem 100 już sprawił, że przestałam notować i dałam się swobodnie porwać fali kolorowych zdjęć i opisowego opowiadania.

Harmonogram czasowy szybko został przekroczony, a prezentacja trwała dalej. Ostatecznie finalna liczba zatrzymała się na liczbie 164 slajdów. Gdybym miała to podsumować, ta prezentacja była akwarystyczną rybią ucztą, która nie pozwoliła słuchaczom odpocząć.

Honorowe członkostwo - Burkhard Schmidt

Przerwę organizatorzy wykorzystali na przekazanie honorowego członkostwa długoletniemu akwarystowi, który inspiruje i wciąż aktywnie pomaga w hodowli przede wszystkim cichlid - panu Burkhardowi Schmidtowi zwanemu Bubu. Otrzymał odznaczenie, fotograficzny portret oraz piękny bukiet dla żony.

Przerwa jednak z daleka się nie kończyła, gdyż miejscowy lider akwarystycznego koła relacjonował, jak udaje się miejscowym dzieciom zafascynować akwarystyką i jak współpracują przy hodowli ryb.

Zdrowe odżywianie u cichlid - Dieter Untergasser

Po wymagającej prezentacji Uwe, która wymagała dużo skupienia, prezentacja znanej osobistości natychmiast nas ożywiła i niecierpliwie czekaliśmy, co się dowiemy.

Optymalne odżywianie zależy od typu ryby i przede wszystkim musi uwzględniać to, co jest ich pokarmem w wolnej przyrodzie. 

Optymalne żywienie zależy od typu ryby i na tym, czym ryba żywi się w wolnej przyrodzie.

Jeśli akwarysta nie wybierze odpowiedniego pokarmu, zanieczyszcza organizmy wodne akwariów do 3-4 razy bardziej niż gdyby miały odpowiednie karmienie.

Prezentacja została rozpoczęta typami odżywiania według ryb. Dowiedzieliśmy się, jakie są typowe cechy dla każdej grupy: według zewnętrznego wyglądu i jak są uporządkowane wewnętrzne organy, w tym np. długość jelita:

• Carnivor - Mięsożerca
• Faunivor - Żywiący się innymi organizmami
• Piscivor - Żywiący się rybami
• Insectivor - Owadożerca
• Herbivor - Roślinożerca
• Omnivor - Wszystkożerca
• Limnivor - Organizm, który żywi się drobnym osadem lub mieszanką glonów, bakterii i drobnych bezkręgowców, które tworzą się na kamieniach i dnie 

Błędy w odżywianiu są jedną z głównych przyczyn najczęstszych problemów w hodowli ryb ozdobnych!

Dieter Untergasser wyraźnie ostrzegał przed karmieniem wołowym sercem, które ma np. 200 razy więcej kolagenu (20% z dawki) niż larwy. Duża część tej karmy nie jest trawiona, a karmienie wołowym sercem może prowadzić do rozmnażania bakterii i zanieczyszczenia wody. Dlatego jest to niewłaściwe dla ryb.

Porady dotyczące prawidłowego karmienia ryb akwariowych:

• W przypadku mrożonego pokarmu zaleca się zwrócenie uwagi, gdzie (kraj, miejsce) doszło do jego pakowania.
• W przypadku suszonych tabletek spirulinowych akwarysta powinien upewnić się, że w składzie rzeczywiście znajdują się procenty spiruliny.
• Jeśli otwarta jest puszka z suchym pokarmem, powinno być skarmione do 3 miesięcy. Po tym czasie wartość odżywcza jest już całkowicie inna. Każda porcja powinna być skarmiona najlepiej w ciągu 2-3 minut.

Z drugiej strony podkreślono pozytywne skutki żywego pokarmu z precyzyjnym porównaniem wartości jego składu.

Sobotni dzień został następnie zakończony zwiedzaniem lokalnego akwarium oraz wspólną kolacją z loterią i przyjemną zabawą.

W cieniu koni tetra – Hodowla i rozmnażanie zachodnioafrykańskich cichlid, tetra, par i sumów - Dr. Stanislav Kislyuk

Niedzielną pierwszą prezentację ten młody prelegent rozpoczął od około najdłuższej nazwy ryby, jaką do tej pory widziałam i sam pochwalił się, że zmusił swoją żonę, aby się jej nauczyła, zanim go weźmie :-) Tak więc dla ciekawskich chodzi o Microstomatichthyoborus bashforddeani. Następnie już skupił się na:

• Distichodus deccemaculatus i teugelasi (to ma teraz już dziesięcioletniego)
• Nannocharax fasciatus

Kolejną ciekawostką była informacja o używaniu tzw. klina (Keilbecken) zbudowanego ze szkła, aby ikry były chronione przed zjedzeniem przez rodziców. Następnie kontynuowaliśmy w interesującej podróży przez gatunki ryb:

• Phenacogrammus auratiacus żyjącego w tzw. "czarnej wodzie" i hodowanego klasyczną symulacją deszczu.
• Phenacogrammus sp. "Makoua Orange" i Phenacogrammus sp. "Makoua Orange Mini"

Nannopetersius lamberti, które są bardzo narażone na problemy przy składaniu ikr.

• Enteromius hulstaerti są mało wymagające i znoszą temperatury od 12°C-30°C, ale najbardziej odpowiada im temperatura 20°C-22°C.
• Raiamas christyimają coś w rodzaju wyrostka na nosie, który prawdopodobnie ma przyciągać pokarm w nocy, ale na ten temat mnożą się raczej spekulacje.
• Opsaridium sp. "Sangmelima"
• Chiloglanis micropogon

Na koniec zostaliśmy poinformowani o przedstawicielu rodziny Cichlidae Gobiocichla ethelwynnae i Rubricatochromis sp. "Ankasa"

Ogólnie prezentacja była doskonale zrealizowana, a zdjęcia były jednym słowem zapierające dech w piersiach.

Filtracja i uzdatnianie wody - Dr. Andreas Spreinat

Prezydent Niemieckiego Klubu Cichlid Dr. Andreas Spreinat przygotował kilka kluczowych pytań dotyczących wody i jej wpływu na organizmy i rośliny. Następnie opracował je w całą prezentację, w której również przedstawił wizualne przykłady rozwiązań, w tym przygotowanie filtracji.

W 1970 roku w ówczesnej Czechosłowacji ukazała się książka 222x jak i dlaczego*, która do dziś może odpowiadać na wiele pytań wielu akwarystów. Tak samo w Niemczech w tym roku ukazała się inna książka Boshafte Aquarienkunde von Erich Schaller**, na którą prelegent niejednokrotnie zwracał uwagę i wydaje się, że jest także doskonałym przewodnikiem, jak myśleć o akwarystyce i jak wiele sytuacji rozwiązywać samodzielnie.

Zakończenie

Było przyjemnością uczestniczyć w tak świetnie przygotowanej konferencji w tak przyjaznej atmosferze. Prezentacje i cała organizacja podobały się nie tylko mnie, ale także zachwyciły innych. Dlatego nie ma się co dziwić, że szeregi członków DCG po zakończeniu rozrosły się. A nie tylko to: wszystkich, którzy wzięli udział, łączy doświadczenie, które jest niezapomniane, unikalne i właściwie każdy akwarysta nie może pomyśleć o niczym innym. Tak więc, mimo długiej podróży, którą odbyłam, wcale nie żałuję, że nie odwiedziłam samego Münsteru i że przeszłam tylko małą część zoo. To sympozjum było z wielkim S, nie tylko dlatego, że istotne nazwy w niemczyźnie są tak powszechne!

Linki:

*ZUKAL, Rudolf i Vladimír SADÍLEK. 222x jak i dlaczego: Pytania i odpowiedzi z praktyki akwarystycznej. Praga: Svépomoc, 1970. (ok. 271 s.).
**SCHALLER, Erich. Boshafte Aquarienkunde. Stuttgart: Kernen, 1970.