Apistogramma sp. Jutaí

Dr. Vladko Bydžovský
České Budějovice
Udostępnij artykuł

W ostatnich latach cichlidy południowoamerykańskie stają się coraz bardziej popularne, szczególnie dzięki nowym, odkrytym gatunkom. Jednym z nich jest Apistogramma barlowi, która jest znana przede wszystkim dzięki swojemu unikalnemu zachowaniu podczas opieki nad narybkiem.

W ostatnich latach wciąż pojawiają się nowe wiadomości wśród południowoamerykańskich cichlid. Jesienią 2009 roku Roland Numrich z Mimbon Aquarium Köln przywiózł ryby bardzo podobne do niedawno opisanej cichlidy Apistogramma barlowi Römer & Hahn, 2008. Europejskim akwarystom znana jest praktycznie od 2010 roku, kiedy to rozprzestrzeniła się na starym kontynencie.  

Ojczyzna

Rio Jutá jest południowym dopływem Amazonki w brazylijskim stanie Amazonas. Handlowcy jednak mówią, że rybkę sprowadzają z obszaru przygranicznego między Kolumbią, Peru a Brazylią z rejonu znanego miasta Leticia. Dlatego jednym z nazw rybki było również Apistogramma sp. „Leticia“. Handlowcy nazywają ją również Apistogramma sp. Kelleri lub Apistogramma sp. "Diamond face". W miejscu występowania woda jest miękka o przewodności do 30 µS/cm, w temperaturze około 28-29 °C, z pH w strefie kwaśnej poniżej 5.  

Hodowla

Niezbyt wymagająca cichlida dorastająca w przypadku samca do 7-8 cm, samiczka do 5 cm. Hodujemy ją w akwarium gatunkowym lub towarzyskim. Jako towarzyszy zaleca się przede wszystkim różne gatunki drobnołusków. Ponieważ rybka ma być hodowana w stadzie, odpowiednio wyposażamy akwarium. Jak i dla innych południowoamerykańskich cichlid, zapewniamy odpowiednią ilość kryjówek, solidną filtrację oraz tylko wolny przepływ wody.

Jeśli chcemy użyć roślin, to tylko te, które wytrzymają niedobór światła, tzn. mają małe wymagania co do niego. Najlepiej odpowiadają gatunki rodzaju Anubias, Cryptocoryne, Microsorum, ewentualnie Taxiphyllum. Najbardziej znana jest jej niebieska odmiana, która jest najczęściej oferowana przez handlowców. Ta przyjmuje chyba najchętniej żywy pokarm, taki jak plankton, koretry, larwy komarów. W przypadku braku również pokarm mrożony lub granulowany. Z tej daję zdecydowanie pierwszeństwo 6 gatunkom granulatów wielkości „M” od Dr. Geralda Bassleera. Samce są między sobą, szczególnie w okresie dojrzewania płciowego, agresywne.

Wylęg

Jest podobny jak u innych cichlid z kompleksu Apistogramma barlowi, do którego należy „Jutá”. Używam standardowego 20-litrowego zbiornika lęgowego z ceramiczną kryjówką i sztuczną rośliną. Woda miękka z przewodnością 100 µS/cm, temperatura około 25 °C, pH 6,2. Samiec pilnuje wejścia do kryjówki i okolicy. Samiczka zajmuje się ikrą wewnątrz, po wylęgnięciu zabiera larwy do pyska, gdzie je trzyma aż do ich wypłynięcia. Jest to więc tzw. larwofilny tlamowiec, podobnie jak u innych przedstawicieli kompleksu Apistogramma barlowi. Po wypłynięciu narybek przyjmuje zarówno przesiewany drobny cyklopowy pył, jak i drobniejsze nauplie artemii. Kolejny wylęg jest łatwy.  

Obrazki

  1. Dominujące ubarwienie ma samiec w okolicy „twarzy”, stąd nazwa „Diamond face”.
  2. Samiczka jest podobna do wielu innych samców rodzaju Apistogramma.
  3. Samiczka dba o narybek wzorowo. Narybek pilnowany przez samiczkę często tylko trudno zauważyć, do pyska samiczki jednak już po opuszczeniu pyska nie wraca.
  4. Zwykły zbiornik lęgowy dla południowoamerykańskich cichlid o objętości około 20 l.
  5. Młode rosną całkiem szybko, ich liczba wychowana przez samiczkę wynosi około 20-30 rybek z jednego tarła.  
  6. Apistogramma barlowi A 174 pochodzi z peruwiańskiego departamentu Loreto z dorzecza rzeki Ampiyacu. Żyje tutaj w małych potokach, takich jak np. El Pozo, które Indianie nazywają „igarapés”. To już znamy i u czerwonej neonki. Na obrazku jest czerwona forma. W miejscu występowania jest często łowiona również z Apistogramma agassizii. Samce osiągają do 6 cm, samice do 4-4,5 cm. Jest to jak na razie jedna z dwóch znanych tlamowcowatych cichlid. Handlowcom i cichlidom znana jest jako A.sp. „Maulbrüter” lub A.sp. „Glaser” używana dla czerwonej odmiany, ewentualnie A.sp. „Hauswel”, co jest używane dla białej odmiany. W Niemczech znana jest również jako „Brustband-Apistogramma”, ale także jako Apistogramma sp. „Red Face” ewentualnie Apistogramma sp. „Lidstrich”
  7. Apistogramma barlowi biała odmiana, czasami także Apistogramma sp. Hauswel. Bardzo dobrze jest umieścić w towarzystwie tych cichlid drobnołuski, w naszym przypadku drobnołuskę purpurową Nannostomus mortenthaleri.
Opublikowano: 9 wrz 2025
255
5
Włącz powiadomienia o nowym artykule