Chociaż akarka złotogłowa (Nannacara aureocephalus) jest popularną rybką hodowaną w akwariach, większość informacji na temat jej pochodzenia, hodowli i rozmnażania jest dostępna tylko w literaturze fachowej. Ten tekst koncentruje się na wyjaśnieniu najważniejszych aspektów hodowli tej interesującej rybki i dostarcza kompleksowego przeglądu jej naturalnego środowiska w Gujanie Francuskiej. Czytelnicy dowiedzą się, jakie są idealne warunki do hodowli, jak przebiega rozmnażanie oraz jakie gatunki ryb i roślin występują w jej naturalnym środowisku.
Akarka złotogłowa należy do ulubionych cichlid Gujany Francuskiej. Tutaj najczęściej zamieszkuje płytkie wody stojące strefy brzegowe rzek i ich bagienne otoczenie. Kto ma doświadczenie w hodowli akarki zielonej, ma w połowie wygrane. Ryba została odkryta w 1982 roku, rok później opisana, a w 1984 roku była już w Berlinie. Komercyjne importy odbywają się głównie przez francuskie firmy.
Ojczyzna
Typowe miejsce występowania rybki to dopływ rzeki Mana 11 km na wschód od Saut Sabat. Ryba żyje w dorzeczu Mana aż do ujścia z Oyapock. Szwajcarzy łowią ją w okolicach Cayenne, stolicy departamentu, która jest łatwo dostępna samochodem. Występuje głównie w zachodniej części Gujany Francuskiej, chociaż są doniesienia, że została złowiona także w rzece Amapá w Brazylii. Ryba żyje głównie w miejscach stojącej lub słabo płynącej wody w strefach brzegowych, gdzie dno pokryte jest opadłymi liśćmi. Typowe jest, że jest to stosunkowo ciepła czarna woda. STAECK (2003) zmierzył pH 4,9-5,7;
Inne grupy podróżników ustalają temperaturę 22-29 °C, pH 5,8-6,8, całkowita twardość 0-2°dGH, przewodność rzadko przekracza µS/cm. W tych ciepłych i nasłonecznionych wodach żyją halaniki Rivulus cladophorus, R.aff.geayi, szczupłotki Copella carseventris, nam dobrze znany Polycentrus schomburgkii. Na powierzchni pływają kępy pływaczy rodzaju Urticularia, z dna wyrastają liczne lilie wodne. Przestrzeń między roślinami a opadłymi liśćmi, korzeniami i kamieniami na dnie skrywa mnóstwo kryjówek nie tylko dla akarek. W innych obszarach znajdujemy nieco różne biotopy z piaszczystym lub kamienistym dnem, gdzie rośliny brakuje. W miejscach, gdzie prąd jest osłabiony, znajdziemy naniesienia mułu i opadłych liści. To są również świetne miejsca do życia cichlidek. W tych miejscach znajdziemy stosunkowo rzadkie pancerniki Corydoras aff. treitlii, zbrojniki rodzaju Ancistrus. Złowimy tutaj tęczanki rodzaju Microcharacidium. W wodzie znajdziemy liczne larwy owadów, krewetki, które tu służą jako pokarm.
Charakterystyka
Nazwa pochodzi z łacińskiego aureus = złoty i z greckiego kephalos = głowa. Ryba należy do kompleksu Nannacara anomala. Kształt jej ciała jest stosunkowo wydłużony, różni się także w zależności od miejsca występowania. Samiec dorasta do około 10 cm, chociaż może dorastać w zależności od środowiska nawet do 12 cm (LINKE, 1984). Samica bywa około połowę mniejsza. Idealnie jest w zbiorniku hodować ryby w parze lub samca i więcej samic. Są to ryby pokojowe i spokojne, jako towarzyszy wybieramy również mniejsze i spokojniejsze rybki, szczególnie tetras.
Hodowla
Wielkość zbiornika powinna wynosić około 50-100 l, słup wody wystarcza do 20 cm. Raczej dbamy, jak w przypadku innych cichlid, o większą powierzchnię dna. Oczywiście wystarczająca ilość kryjówek w postaci grot i gęstych splątanych roślin. Do tego wystarczą kawałki kwiatów lub orzechów kokosowych. Również różne korzenie są korzystne. Dno wyłożymy średnio ziarnistym piaskiem. Hodowla jest zresztą podobna jak u innych cichlid, temperatura 22-26 °C, preferencje żywej karmy, larwy komarów i koretry są mile widziane!
Rozmnażanie
Tarło odbywa się w parach, o potomstwie dba samica. Interesujące jest, że ryby z bezpośrednich importów tarło w jaskiniach, podczas gdy rybki z europejskich hodowli tarło na płaskich kamieniach lub górnych stronach liści. Jest to podobne do rybek Crenicichla maculata. Tutaj również zależy na samicy i środowisku, które im zapewnimy. Ikra bywa około 100 i więcej sztuk. Według literatury podaje się zazwyczaj aż 300. Woda dość miękka, jak dla neonów. Początkowe karmienie najlepiej nauplie artemii lub plankton niegryzący. Przy rozmnażaniu jakościowe parametry wody, koniecznością jest jej regularna wymiana bez nadmiaru substancji azotowych.
Obrazki:
- Samiec.
- Samica.
- Początek tarła, samica pociera się o samca.
- Jeden z przykładów, jak może funkcjonować wspólne akwarium dla akarek złotogłowych.
- Wspólnie żyją w miejscach występowania liczne drobnoustki. Foto Pascal Sewer.
- Częściej hodowana jest u nas akarka zielona Nannacara anomala.
- Wspólnie z akarką złotogłową bywa łowiony także Ostrołuszcz Schomburgka Polycentrus schomburgkii.
- Bardzo popularna tetra często eksportowana z Gujany Francuskiej to Crenuchus spilurus.
- Powierzchniowe warstwy w biotopie i w akwariach zamieszkują szikmostojki Nannostomus eques.
- Kolejna popularna szikmostojka rodziny Lebiasinidae, która jest również wspólnie łowiona z akarkami i najczęściej importowana jako przynęta do innych tetr, to Nannostomus unifasciatus.
